ដោយៈ
រត្ន័ន៍ សេនា
(បទមេបួន
គឺជាកំណាព្យដែលកើតមានមកមុនគេបង្អស់នៃអាណាចក្រខ្មែរ)
ផ្គរលាន់ក្ឌុងក្ឌាំង
ឯត្បូងឯជើង
ភ្លៀងធ្លាក់ស្រុកយើង បានទឹកធ្វើស្រែ។
ធ្វើដើមរដូវ
ស្រូវឆាប់ផ្កាផ្លែ
ចុងឆ្នាំដល់ខែ
ស្រូវស្រែកើនផល។
ពីដើមទៀងណាស់ ពិសាខភ្លៀងដល់
មិនដែលនឹកខ្វល់
ខ្លាចខ្វះទឹកភ្លៀង។
ឥឡូវប្លែកអស់
ខ្យល់បក់មិនទៀង
វស្សាខ្សត់ភ្លៀង ងាប់សន្ទូងស្រូវ។
កុំពឹងតែមេឃ
ជីកប្រឡាយផ្លូវ
ស្តារព្រែកតម្រូវ ធ្វើធារាសាស្ត្រ។
នយោបាយទឹក
រដ្ឋគិតគូណាស់
ដើម្បីប្តូរផ្លាស់
ជីវភាពប្រជា..។
ចំណាំៈ សង្កត់សំឡេងលើព្យាង្គ
២ គ្រប់ឃ្លា។ ព្យាង្គ ៤ ឃ្លា ២ចួន
ព្យាង្គ ៤ ឃ្លា ៣ ល្បៈជាមួយ។ ព្យាង្គ ៤ ឃ្លា ៤ ល្បៈមុខ
ចួន
ព្យាង្គ ៤ ឃ្លា ២ ចួន ព្យាង្គ ៤ ឃ្លា ៣ ល្បៈបន្ត។
No comments:
Post a Comment